Gggggoe… ggggoe… ggggoe…

Morgen gaan we níet met een tour mee om onze toeristische honger te stillen, maar houden we een relaxdag. Tijd om uit te slapen, wat op papier te zetten, foto’s uit te zoeken, een beetje te lezen en dan misschien, als we ons gaan vervelen, nog iets te gaan ondernemen.

Morgen = vandaag
Om vier uur ‘s ochtends worden we gewekt door de imam voor het ochtendgebed. We draaien ons nog eens om op het bed waar de spiralen bijna door de zachte bovenlaag heen prikken.
Om half zeven horen we een vreemd geluid: Gggggoe… ggggoe… ggggoe… ggggoe… ggggoe… gggggoe... Buiten, maar vlakbij ons. Het houdt maar niet op.
Maarten opent de deur van ons optrekje, een uitgehouwen kamer in een rots: “Zie je dat?”
Vanaf het spiralen bed zie ik een prachtig uitzicht over de vallei waarin Göreme ligt: “Ja, een hele mooie zonsopgang.” Maar moet ‘ie me daarvoor zo vroeg wakker maken?
Toch nog ‘ns beter kijken, er moet meer aan de hand zijn. In de hele valleikom en daarbuiten komen een heleboel luchtballonnen als paddenstoelen uit de grond omhoog. Maarten telt er maar liefst zesendertig. Het landschap ziet er al surrealistisch uit, maar dit maakt het nog een stuk gekker.

Wil je hier wat visuele beelden van zien, kijk dan even onder dit verslag.

Om acht uur zitten we buiten aan een Turks ontbijt, met brood, tomaat, komkommer, fetakaas, een eitje, olijven, appelthee en Turkse yoghurt. Om half tien zien we beneden ons een toeristische tour vertrekken – er komt een busje voorrijden om mensen op te halen – en o, wat hebben wij ook een zin… We verbijten ons, daarna kunnen we dan toch beginnen aan ons dagje relaxen.